Bugun...


Lokman Serdar

facebook-paylas
ŞEHRİN KALABALIĞINDA YALNIZLAŞTIK
Tarih: 25-02-2025 17:09:00 Güncelleme: 25-02-2025 17:09:00



Şehirler büyüdükçe, kalabalıklaştıkça, insanlar birbirlerinden uzaklaşıyor. Kalabalıkların içinde yalnızlaşmak, modern yaşamın bir parçası haline geliyor. Gökdelenler, alışveriş merkezleri, caddeler, insanlar, arabalar... Her şey birbirine karışıyor. Sabahın erken saatlerinde herkes koşuşturuyor. O kalabalıkta kimse kimseye bakmıyor; herkes kendi
dünyasında, kendi hızında, bir şeylere yetişme telaşı içinde kaybolmuş. Yanınızdan geçen insanlar, sanki sadece vücutlarını taşıyan, duygu ve düşünceleri kaybolmuş varlıklarmış gibi. Kimse kimseyle iletişim kurmuyor. Yalnızlık, şehri öyle derinlemesine sarmış ki, her köşe başında, her yol kavşağında bir adım daha yalnızlaşıyor insan.
Bir parkta, bir çay bahçesinde otururken etrafınızda onlarca insan var ama hepsi farklı dünyalarda yaşıyor. Herkes kendi telefonuna gömülmüş, ekranlarda kaybolmuş. Sohbet yok, göz göze gelmeler yok. Yalnızlık o kadar derinleşmiş ki, hiçbir şeyin anlamı kalmamış.
Kalabalıklar, bize yalnızlığı öğretirken, bir yandan da bu yalnızlık içinde kaybolmamıza sebep oluyor.
Bir zamanlar köylerimizde, kasabalarımızda yaşarken komşularımızla samimi sohbetler ve sıcak ilişkiler içerisindeydik. Fakat şehir, tüm bu bağları, bu sıcaklıkları yavaşça bizden kopardı. Kalabalıkların içinde herkes birbirinden uzaklaştı. Şimdi, aynı apartmandaoturduğumuz komşumuzu bile tanımaz hale geldik. Zamanla şehrin gürültüsüne alıştık. O kadar alıştık ki, artık fark etmiyoruz. İçimizde bir eksiklik, bir kaybolmuşluk var ama o eksikliğin ne olduğunu, neden olduğunu bile tam olarak anlayamıyoruz. Şehir bizi öylesine hızlı bir şekilde dönüştürdü ki, neyi kaybettiğimizi unuttuk. Belki de kaybettiğimiz şey, birbirimize duyduğumuz o samimi bağdı. O bağ, şehirdeki gürültüye, koşuşturmaya, karmaşaya yenik düştü. Bu kadar hızlı yaşamaya alışmışken, belki de bize zor gelecek ama bir gün, şehrin bu koşuşturmacasından bir adım geri atıp, durup etrafımıza bakarak, şehrin hızına ara verip kaybolan o bağları yeniden bulabiliriz. O zaman, şehrin curcunasına inat, birbirimize yeniden dokunabiliriz..

 



Bu yazı 2292 defa okunmuştur.

FACEBOOK YORUM
Yorum

YAZARIN DİĞER YAZILARI

Bizi Takip Edin :
Facebook Twitter Google Youtube RSS
YAZARLAR
ÇOK OKUNAN HABERLER
SON YORUMLANANLAR
HABER ARŞİVİ
GAZETEMİZ

Web sitemize nasıl ulaştınız?


nöbetçi eczaneler
HABER ARA
YUKARI